Dla wielu ludzi pies i kość są ze sobą nierozerwalnie związane. Od tysięcy lat psy są karmione odpadkami ze stołu człowieka, na które składają się oczywiście także kości zwierzęce. A ponieważ znajduje się na nich smaczne mięso, psy uwielbiają kości i potrafią godzinami obgryzać najdrobniejsze resztki.

Ciągle jeszcze skłania to właścicieli czworonogów do karmienia ich kośćmi – także dziś, w czasie, kiedy psy jako towarzysze człowieka już od dawna nie są żywione odpadkami, a ich zdrowe odżywianie jest bardzo ważne.

Jednakże podawanie psu kości nie jest niestety pozbawione ryzyka. Na przykład na surowych kościach wieprzowych mogą znajdować się wiriony choroby Aujeszky’ego, która dla psa kończy się śmiertelnie. Także kości innych zwierząt mogą być bardzo niebezpieczne. Przy rozgryzaniu, kości mogą się kruszyć, a ich odłamki okaleczyć psa. Ryzyko to istnieje zwłaszcza w przypadku kości drobiowych i kości królika, ale także kości wołowe łamią się pod naciskiem silnych psich szczęk. Często zdarza się, że pies nie może strawić zjedzonej kości. Drobne kawałeczki mogą zalegać jako ciało obce w żołądku lub spowodować ciężkie zaparcia, a nawet niebezpieczną dla życia niedrożność jelit. Nierzadko psa uratować może tylko nagła operacja. Są też oczywiście psy, które od dawna bez najmniejszych problemów jedzą kości i dobrze je tolerują, jednak także tu istnieje ryzyko, że kiedyś będzie ich za dużo lub że układ trawienny nie będzie prawidłowo funkcjonował, wskutek czego wystąpią wymienione wyżej komplikacje.

Z tego względu kości należy podawać psu tylko, by zapewnić mu zajęcie. Trzeba bacznie obserwować obgryzającego kość psa. Jak tylko zacznie ją rozgryzać, należy mu ją odebrać. Bezpieczniej jest skorzystać z szerokiej oferty kości ze skóry wołowej. Są równie smaczne i z reguły można nimi bez ryzyka karmić psa.